Παιδιά του Αιγαίου οι Κρήτες, από την εποχή του Μίνωα και του Τάλω ακόμα. Ταξίδεψαν, έμαθαν, εξερεύνησαν, διάδωσαν την ψυχή του νησιού σε κάθε γωνιά της Μεσογείου. Πάντα όμως, με σημείο επιστροφής εδώ

Η δύναμη του στίχου, είναι η αυθεντικότητά του. Αν μάλιστα το συνδυάσεις με ένα όργανο όπως η λύρα, παλιό όσο σχεδόν και ο ίδιος ο χρόνος, τότε τα δύο γίνονται ένα. Δυνατό, στεντόρειο, ακαταμάχητο

Ακόμα και αν η λέξη “φιλότιμο” καταφέρει να μεταφραστεί κάποια στιγμή σε κάποια άλλη γλώσσα, όσο εύκολο και αν είναι να ταξιδέψει, άλλο τόσο δύσκολο θα είναι να χτυπάει η καρδιά της τόσο δυνατά όσο εδώ

Ο Δίας, πριν γίνει Ξένιος και προστάτης της φιλοξενίας, στα κρητικά υψίπεδα βρέθηκε και μεγάλωσε. Και μπορεί οι Κορύβαντες ή η Αμάλθεια να έχουν περάσει στη σφαίρα του μύθου, το πνεύμα του πατέρα των θεών όμως ζει στο νησί

Πώς να συγκρίνεις έναν τόπο που έχει ό,τι ζητήσεις; Δύσκολο -και άδικο μαζί, για όποιον μπαίνει στην άλλη άκρη της ζυγαριάς. Ένας κόσμος ολόκληρος με όλα τα καλά επάνω του, σε μια γωνιά του μεγάλου κόσμου

Πόση σοφία μπορεί να χωρέσει σε τέσσερις μικρές αράδες; Πόσο πνεύμα και δύναμη αντέχει ένα τετράστιχο; Πόση αυθεντικότητα κουβαλάει η λαϊκή ποίηση; Αν δεν έχεις ακούσει έστω και μία μαντινάδα, δύσκολα θ’ απαντήσεις. Το πνεύμα του τόπου μας μέσα από λέξεις, που γίνονται στιγμές σε